vorige pagina<<<p3>>>volgende pagina
Om de schade te voorkomen van de epidemieën die de Europese kwekerijen steeds vaker troffen, werd Hervé Joncour er toe aangezet om rupseieren aan de overzijde van de Middellandse Zee te kopen, in Syrië en in Egypte. Hierin huisde de meest avontuurlijke kant van zijn werk. Elk jaar, aan het begin van januari vertrok hij. Hij reisde 1600 mijl over zee en 800 kilometer over land. Hij selecteerde de eieren, onderhandelde over de prijs en kocht ze. Daarna keerde hij om, reisde 800 kilometer over land en 1600 mijl over zee, en keerde terug naar Lavilledieu, meestal op de eerste zondag van april, meestal op tijd voor de hoofdmis. Hij werkte nog twee weken om eieren in te pakken en te verkopen. De rest van het jaar rustte hij.
Per evitare i danni delle epidemie che sempre piὺ spesso afliggevano gli allevamenti europei, Hervé Joncour si spingeva ad aquistare le uova di baco oltre il Mediterraneo, in Siria en in Egitto. In ciò dimorava il tratto piὺ squisitamente avventuroso del suo lavoro. Ogni anno, ai primi di gennaio, partiva. Attraversa milleseicento miglia di mare e ottocento chilometri di terra. Sceglieva le ouva, trattava sul prezzo, le acquistava. Poi si voltava, attraversa ottocento chilometri di terra e milleseicento miglia di mare er rientrava a Lavilledieu, di solito la prima domenica di aprile, di solito in tempo per la Messa grande. Lavorava ancora due settimane per confezionare le uova e venderle. Per il resto dell’anno riposava.