Bent u ook een meninghebber?

Bent u voor of tegen Poetin? Bent u voor of tegen Trump? Vindt u Trump ook zo lomp?
Bent u voor of tegen zwarte Piet? Vindt u ook dat de zwarte Piet-discussie wat minder fel mag worden gevoerd? Bent u voor of tegen de nieuwjaarsvuren, zoals in Scheveningen? Bent u voor of tegen een verbod op vuurwerk? Denkt u ook dat de Engelsen spijt zullen krijgen van de Brexit? Bent u voor meer of minder milieumaatregelen? Meer of minder Marokkanen?

Bent u voor of tegen de zomertijd? En voor of tegen de wintertijd? Of voor de wintertijd ’s winters en de zomertijd  ’s zomers, of juist de zomertijd ’s winters en de wintertijd ‘s zomers? Of nog radicaler, bent u er voor dat winters ’s zomers vallen en andersom?

Is het niet raar dat we een mening hebben over iemand die we nooit hebben ontmoet? Is het niet raar dat we vooraf denken te weten welke beslissing we achteraf de beste zullen vinden? Is het niet raar dat we steeds denken dat we het ook nog eens beter weten dan die ander… dat ons denken zuiverder is…? Hoor ik de meninghebbers roepen: “Ja, maar dat vind ik gewoon…..”?  En wordt dat dan gevolgd door een lijstje met argumenten? Want ja, als je argumenten hebt voor een mening, dan moet die mening wel kloppen, toch? Is de groeiende boosheid en het steeds hardere praten bedoeld om zichzelf te overtuigen? Is dat ergernis over hoe het kan dat iemand niet ziet hoezeer hij of zij gelijk heeft……?

Zou het ook kunnen dat we onze meningen achterwege laten? Zou je, als een mening bij je opkomt (misschien eerst als gevoel, later in taal), er bewust goede argumenten voor het tegenovergestelde bij kunnen zoeken?

Is dit nu echt een pleidooi voor meer balans, meer nuance in ons denken? Is dat niet eigenlijk ook een mening?
Is het niet juist nuttig dat we allemaal een mening hebben? Wordt onze wereld er beter van als we allemaal gebalanceerder, genuanceerder, stiller zouden zijn?

Lang leve de mening!
Toch?

TERUG NAAR GRIP